Trzeń korowy powszechnie występuje na terenie Europy. W Polsce lokalne siedliska trzenia korowego rozproszone są po całym naszym kraju.
Trzeń korowy żeruje w wielu różnych gatunków drzew liściastych w tym między innymi buków, topoli wiązów i dębów. Żerowanie trzenia korowego w różnych gatunkach drzew iglastych takich jak na przykład jodły, świerki i sosny jest już znacznie rzadsze. Trzenie korowe żerują w drewnie budowlanym, pniakach oraz obumierających drzewach. Żerują głównie w wilgotnym drewnie, które zostało już częściowo rozłożone.
Żółto-białe larwy trzenia korowego mają do 10 milimetrów długości. Ciała larw trzenia korowego pokryte są pojedyńczymi, ale dość długimi bo mającymi nawet ponad 6 milimetrów długości włoskami. Po kopulacji jaja składane są przez samice trzenia korowego wewnątrz drewna. Chodniki drążone przez larwy trzenia korowego mają kręty przebieg. Przepoczwarzenie trzenia korowego najczęściej następuje wewnątrz rozszerzonej części korytarza larwalnego. Osobniki dorosłe trzenia korowego mają od 4,5 do 5,5 milimetrów długości.
Często zdarza się że trzeń korowy całkowicie niszczy drewno zostawiając jedynie jego cienką, zewnętrzną warstwę.
Żerowanie w rozłożonym drewnie połączone z rzadszym występowaniem sprawia jednak, że straty, które powoduje trzeń korowy są mniejsze od strat powodowanych przez szkodniki drewna takie jak między innymi spuszczel pospolity lub kołatek domowy.
